Φθινοπωρινή Ισημερία

Η αρχή του τέλους του χρόνου

Με την ισημερία του Σεπτεμβρίου να επισημοποιεί την έναρξη του φθινοπώρου στο Βόρειο ημισφαίριο, μπαίνουμε στο δεύτερο μισό της χρονιάς -αν κινούμαστε με τα δεδομένα της φύσης και όχι της νοητικής κατασκευής του σύγχρονου ανθρώπου- και οδεύουμε προς το τέλος του χρόνου που σηματοδοτείται από την τρίμηνη διάρκεια του Χειμερινού Ηλιοστασίου. Εν ολίγοις, από την Ισημερία του φθινοπώρου κατά την οποία η διάρκεια της μέρας και της νύχτας είναι ίσες θ’ αρχίσει να μειώνεται η διάρκεια της ημέρας, η διάρκεια του φωτός για το Βόρειο ημισφαίριο.

Όσοι ζουν στη φύση είναι εύκολο να συντονιστούν με τους ρυθμούς της και να αντιληφθούν τί χρειάζεται να κάνουν στο σύστημά τους χωρίς πολύπλοκες σκέψεις ή ενοχές. Για τις παραδοσιακές κοινωνίες το φθινόπωρο είναι η εποχή της συγκομιδής, η εποχή που το σύστημά μας αρχίζει να ζητάει την ησυχία από τη φασαρία του καλοκαιριού, την εσωτερίκευση από την προβολή, την κατανάλωση των αποτελεσμάτων των κόπων μας. Και αν δεν έχουμε δημιουργήσει κάποιο έργο το καλοκαίρι, ίσως τώρα είναι κατάλληλη στιγμή να στοχαστούμε τί μπορούμε να αφήσουμε γιατί κλείνει τον κύκλο ζωής του και τί να συντηρήσουμε προκειμένου να συνεχίσουμε να ζούμε ευτυχισμένοι. Όπως ένα φυλλοβόλο δέντρο ρίχνει τα φύλλα του που δεν χρειάζονται πλέον ούτε στο ίδιο αλλά ούτε και στα υπόλοιπα πλάσματα της φύσης (τα φυτά ζουν για την εξυπηρέτηση όλων των όντων).