Νέα συνήθεια, νέα καταγραφή, νέα γονίδια;

ΣΤΟΧΑΣΜΟΙ (ΣΤΑ ΕΠΙΚΑΙΡΑ)

Αν το να αποκτήσω καινούριες συνήθειες ήταν εύκολο, θα ζούσα στον παραμυθοπλανήτη Γη! Γιατί η νέα συνήθεια αργεί μέχρι να γίνει “ένα” με μας. Όπως καθετί νέο, για να αναγνωριστεί από τον εαυτό μας ως οικείο, θέλει τον χρόνο του. Όχι τόσο βέβαια, αν πρόκειται για μια “κακή” συνήθεια γιατί σ’ αυτήν την περίπτωση οι τριβές, οι αντιστάσεις δεν είναι τόσο ισχυρές από το κοινωνικό σύνολο καθώς η μάζα έχει μια ροπή προς την ευκολία, την αταξία, την καταστροφή.

Ένας καπνιστής π.χ. υποφέρει στο αρχικό στάδιο καπνίσματος, μέχρι που το δηλητήριο να γίνει αποδεκτό από τον οργανισμό του. Σύντομα αυτό το ίδιο το δηλητήριο γίνεται το μέτρο κάθε στιγμής που θυμάται την κατάστασή του: η χαλάρωση ισοδυναμεί με τσιγάρο που μετριέται σε ενικό ή πληθυντικό αριθμό ανάλογα με το πόσο επιτακτική είναι η πρώτη. Αυτή η συνήθεια ορίζει όμως και άλλες πτυχές της ζωής: την απόσταση, “2 τσιγάρα δρόμος”, το κλείσιμο μιας απολαυστικής εμπειρίας (φαγητό, sex). Εν ολίγοις πλέον, πρόκειται για μια συνήθεια που έχει πάρει διαστάσεις “ελλαδοδημίας” με τους καπνίζοντες να ορίζουν καλύτερα την ποιότητα των κοινωνικών ή προσωπικών μας συναλλαγών από τους μη-καπνίζοντες. Και αυτό λόγω συγκριτικού πλεονάσματος των καπνιστών έναντι των μη-καπνιστών, τη σήμερον ημέρα εν Ελλάδι.